حسن بن علی العسکری(ع) ملقب به «زکی» و «ابن الرضا» در مدینه چشم به جهان گشود. از امام جواد(ع) تا غیبت تنها فرزند امام زکی، جمیع اهل بیت(ع) را با نام «ابن الرضا» می‌شناختند، بدان سان که در عصر پس از پیشوای هفتم شیعیان و خیانت برخی از اصحاب، فرقه ای به نام «واقفیه» شکل گرفت. اینان خراج و دیون شرعیه شیعیان را به بهانه  نبودن امامی پس از حضرت کاظم(ع) در میان بلاد اسلامی چپاول کردند، بنابراین قاصبان دیونی بودند که باید بین ضعفا و فقرا تقسیم می‌شد. بدین جهت اصحاب خاص اهل بیت(ع) به لجاجت با این قوم گمراه، از امام جواد(ع) تا عصر ظهور به دلیل زنده نگاهداشتن نام و حقانیت امام رضا(ع)،ابن الرضا می‌گفتند.